Column: Als je dood bent, dan ben je dood!

Je kunt bidden tot je een ons weegt, maar als je dood bent, is het over en uit. Dan is er niets meer, sprak ik vorige week tegen mijn kleindochter. Dus ging ik ondanks de beperkingen die de pandomie ons op legt in op haar uitnodiging. We blijven wel op veilige afstand, mooi dat je komt opa, want papa is geslaagd en heeft de Bul gehaald. Ik wilde de verbinding verbreken maar hoorde nog net dat ze mij aanspoorde mijn hooraparaat mee te nemen. Goede tip, tja ze zien wel dat ook ik de nodige beperkingen krijg opgelegd. Naar de plaatslijke slijter, schoonzoons favoriete drankje gehaald en toen op weg naar Nazareth, de stad die deze als als bijnaam draagt.        

Geen knuffel maar een wel gemeend proficiat op het behaalde succes. Het was zonnig en warm en we vonden het heerlijk om onbekommert en op gepaste afstand van elkaar buiten te zitten. Het gesprek kwam al snel op het niet doorgaan van de bevrijdingsfeesten. Vrijheid, wat is vrijheid voor jou opa, zo kwam de vraag. Voel je je beroofd van je vrijheid? Nee, wel beperkt om hetgeen wat te doen staat mij niet het gevoel geeft van vrijheid en blijheid. Het maakt mij wel een beetje verdrietig en onzeker. Hoe zal het verder gaan en hoe lang zal het nog aanhouden. Mijn online contacten verlopen goed, maar dat is voor mij misschien wel, maar voor mijn vrienden niet het geval. Ik vroeg ze, wat is voor jullie dan vrijheid. De antwoorden rolden uit hun monden, andere antwoorden dan ik had verwacht. Ik was nog bezig in mijn gedachten met de lasten die bij de bevrijding waren getracht van mij en mijn vrienden te doen wegnemen. Maar zo ik steeds weer merk zijn deze nog niet geheel weggenomen. Ik was en ben ingenomen met de antwoorden die ze mij gaven. Je zelf kunnen zijn. Je eigen mening te mogen verkondigen. Verliefd mogen zijn op wie je wilt. Je eigen vrienden mogen kiezen. Je eigen kleding mogen kiezen die je wilt dragen. Goede relaties mogen hebben en houden met vrienden en met mensen waar je om geeft.

Klare taal opa, rambam, daar kun je het meedoen. Ik had mijn hoorapparaat in dus hoorde ik het goed. Jouw vrijheid is een andere vrijheid dat komt omdat u de oorlog hebt mee gemaakt. Toen ik terug reed naar huis overdacht ik dat het goed is, dat wanneer je dood bent het echt is afgelopen. Hoef ik ook niet meer te worstelen met de gedachten dat ik bepaalde personen na mijn dood nog weer tegen zal komen. Blij ben ik dat dat ik dan in ieder geval bevrijd ben van deze gedachten, de dood is immers voor eeuwig. Niet ongerust worden, voorlopig blijf ik nog even hier en neem de opdracht van mijn regering en kleinkinderen ter harte. Vrij zijn is blij zijn. En blij, dat ben ik.

Kaatjeknip mei 2020