Het oorlogsverhaal van Miep de Vries Deel 13

TWENTE - In de afgelopen weken heeft u het verhaal van de fietstocht en de verdere belevenissen tijdens de oorlog van Miep de Vries kunnen lezen. Nu, in deel 13, leest u over de dagen rond de bevrijding van heel Nederland op 5 mei.

Oldenzaal, vrijdag 04 mei 1945
Men had vernomen dat Adolf Hitler zelfmoord had gepleegd en dat de capitulatie snel zou volgen. De Oldenzaalse bevolking was uitzinnig van vreugde. Er werd gescandeerd op Adolf Hitler en het gerucht ging ook dat generaal Blaskowitz Oldenzaal had verlaten. Het was een heksenketel in de straat en op de Markt. Er liepen veel mensen met vuurwapens rond op straat om zich zelf te beschermen of om zich groot en machtig voor te doen. Henrie en Johny deden mee aan de dans en feestpartijen op de Markt. Riekie en Johny zijn in opperbeste stemming van vreugde. Opa en oma waarschuwen herhaaldelijk om goed op te letten, om dat er al mensen zijn beschoten. Er worden Amerikaanse films getoond. Maar niet iedereen ging daar naar toe.

Oldenzaal, zaterdag 05 mei 1945
We zijn vanmorgen naar Hengelo geweest naar de familie Koster de slager. Een mooiere dag kan ik mij niet voorstellen. Deze lieve en goede mensen vertellen ons van de doden die zijn gevallen drie dagen geleden. Onderweg zijn er zoveel militaire voertuigen en soldaten langs de straatweg die zwaaien en waar wij weer naar terug zwaaiden dat mijn arm pijn doet wanneer ik in bed lig. Slager Koster vertelde ons dat Rotterdam ook was bevrijd. Dan is hopelijk ook Overschie bevrijd. Een sterk gevoel van verlangen naar thuis komt over mij. Ik wil zo snel mogelijk naar huis. Maar dat zal nog even duren.

Oldenzaal, zondag 06 mei 1945
Er is vandaag een man dood geschoten. Johny kwam met dit verhaal thuis. Oma waarschuwt nogmaals om voorzichtig te zijn. De muziekharmonie trekt weer feestelijk door de stad. Wij zijn vanmorgen gezamenlijk naar de kerk geweest. Veel mensen kennen oma en opa en ze praten over en weer, het lijkt de krant wel die verslag doet. Ook de drukker praat uitvoerig met opa. Ze hebben poppen gemaakt van Adolf Hitler die in brand worden gestoken. Het feesten, drinken en zingen blijft doorgaan.

Overschie, vrijdag 04 mei 1945
HEDEN VREDE. Smit een Duitser komt het zeggen. Hebben een borrel genomen krijgen van Hinterding een vooroorlogse sigaret. Maar we hebben nog geen bevrijders gezien.

Overschie, zaterdag 05 mei 1945
Overal vlaggen en radio's op straat. Bij Hartman staan ze in de rij. Alles is gek. Drie uur, er komt een order om de vlaggen weer in te halen. In Rotterdam is reeds een dode gevallen vanwege het vlaggen. Het is een warboel. Om zeven uur miezerige regen, er valt niets te beleven. Raapstelen gehaald bij Annie van de Berg.

Overschie, zondag 06 mei 1945
Pastoor had vanmorgen een mooie preek. Plechtige Hoogmis met Te Deum en vanmiddag uitstelling uit dankbaarheid. Alle vlaggen weer uit. Ze zeggen dat de Canadezen bij de Generaal op de Rijweg zijn, alles is tenminste afgesloten. Leny Engbers heeft er vijf gezien. Uit Rotterdam lopen ze met spandoeken en vlaggen de Delftweg op, maar dat is ook alles. Er staat aangeplakt dat we deze week boter, chocolade en bacon krijgen. Hier voor de deur eentje de kop kaal geknipt, een lollig gezicht. Voor de rest alles rustig geen Tommies te zien.

Oldenzaal 04 mei 2020
04 mei is voor mij altijd al een bijzondere dag geweest en gebleven. Het was de geboorte dag van mijn overleden vrouw Joke Nijhuis geboren 04 mei 1937. Jaren hebben wij haar verjaardag gevierd na 21.00 uur. Met respect voor de familie "eerst gedenken en dan vieren”. Ook zij had haar verhalen over de oorlog. Op het Hakenberg in de nog bestaande villa woonde de familie Blijdenstein. Deze waren uit de villa verdreven door de Duitsers en de locatie was een radio zendpost voor de Duitsers. Haar vader was werkzaam bij Blijdenstijn en moest, dat was de opdracht, de villa blijven onderhouden.

Ze vertelde dat haar vader na de oorlog haar had verteld dat de Duitsers daar een steunpunt hadden. Thuis, in de chauffeurswoning, was haar oom Bennie Keizer uit Denekamp ondergedoken. En Rudie, een Duitse soldaat, kwam waarschuwen wanneer er gevaar dreigde. Ze vertelde dat ze bij die Rudie op schoot had gezeten en dat hij wist dat haar oom Bennie was ondergedoken.

Martin Meijerink