Column: Je kunt geen vuurtje maken zonder een vonk

OLDENZAAL - Voor een half jaar geleden maakte een goede vriendin mij deelgenoot van het voornemen dat ze ging hertrouwen. Nu ken ik hem al ruim twaalf jaar en ook met zijn vriendin ben ik al een aantal jaren bevriend. Ik vond het dan ook niet vreemd toen ze mij vroegen of ik de trouwdatum alvast in mijn agenda wilde noteren: 30 november dan zou het bruiloftsfeest worden gehouden.

Twee maanden later was ik bij ze op bezoek en lieten ze vol trots de aankoop zien die ze hadden gedaan. Een Wurlitzer Jukebox, een pareltje voor het oog, een antiek stuk met prima geluid. Ze waren bezig om de genodigden te vragen welk lied ze wilden horen op het bruiloftsfeest, want de jukebox ging mee naar de feestzaal en zo zou eenieder aan de trekken komen als er gezongen en gedanst ging worden. Ze vroegen het ook aan mij. Ik hoefde daar niet lang over na te denken. Bruce Springsteen, mijn idool, met het favoriete nummer Dancing in The Dark. Ik leverde het singeltje aan.

Vorige week werd mijn nachtrust verstoord door hevige pijnen in de nierstreek en in de lies. Gelijk dacht ik aan vroeger, toen nog een jonge kerel, aan de niersteenaanval destijds. Uit bed, in bed, warme douche, koude douche. Ik kon niet stil staan niet stil liggen - ik moest in beweging blijven. Dansen en blijven dansen. Ik wilde Bruce Springsteen bij mijn nachtelijk dansparty betrekken, maar nee dat kon niet want die singel was uitgeleend.

Maandag voor achten bij de huisarts op de stoep. Ik voerde nog steeds mijn danspassen uit, vol vuur en elan. Lachend kwam mijn huisarts me tegemoet, want een hippende en springende patiënt op maandagochtend, dat kwam in zijn praktijk niet zo vaak voor. Hevige koliekpijnen hadden mij in de ban. De constatering was dat er een niersteen mogelijk aan de wandel was geraakt. De eerste pijnstillers hielpen niet maar de Oxycodon HCl kreeg zijn uitwerking.

Afgelopen vrijdagmorgen, met het water naar de dokter. Constatering: de steen is nog niet weg maar je blijft onder controle. Vrijdagmiddag schrijf ik deze column. Morgen is het bruiloftsfeest, ik maar hopen dat die koliekpijnen niet terug komen. Als Bruce Springsteen wordt gedraaid blijf ik rustig op mijn stoel zitten met een biertje, nee veel biertjes dan spoelt de steen des aanstoots mogelijk weg. Dinsdag heb ik de vervolgafspraak, ik tast in het duister.

Kaatjeknip, december 2019