Column: Hufter

Wat is er in Nederland aan de hand? Als in een slechte film steken racistische hufters hun kop op, maar misschien waren ze er al langer en wilde ik ze niet zien. Ik zat enige tijd geleden in de auto en hoorde een verslaggever aan een kind in Amsterdam-West vragen wat er met Joden moest gebeuren. Het jochie kraamde de meest gore, racistische termen uit, die je je maar voor kunt stellen. “Waar heb je dat geleerd?”, vroeg de journalist. “Van mijn juf.”, zei het kind trots.

74 jaar geleden zijn wij bevrijd en je denkt, nee je hoopt, dat met het verjagen van de bezetters in 1945, de wereld iets geleerd heeft. Jonge mensen hebben voor onze vrede hun leven in de waagschaal gelegd en je hoopt dat daarmede muren geslecht zijn, letterlijk en figuurlijk. En dan hoor je, dat het jochie tegen de journalist zegt, dat hij (de journalist dus) een ongelovige is en ongelovigen zijn vuile honden en wat doe je met vuile honden? Juist, die worden afgemaakt.

Misschien heb ik dit allemaal weggeduwd? Ik denk het, want het was er altijd al. Zo heb ik mij nooit bemoeid met de Zwarte Pietendiscussie. Ook daar heb ik met verbazing naar gekeken en gehoord. Wat kan/kon mij dat schelen welke kleur Zwarte Piet heeft. Ja, zwart. Zo heet hij ook. Wat mij betreft is hij blauw of rood, dan heet hij maar Blauwe Piet, of Rooie Piet. Maar dan ga je voorbij aan die mensen, die principieel problemen hebben met de rol van Zwarte Piet.

Sinds enige dagen hebben gekleurde voetballers onze ogen geopend voor racisme in de sport. Tot nu toe wilden we alleen de successen van het Nederlands elftal zien en ik dacht dat dat juist non-racistisch was. Je ziet gekleurde voetballers en je geniet ervan. Niet vanwege de kleur, maar vanwege het mooie voetbal. Denk je. Want de voetballers zelf zien dat anders. Zij zeggen: ”Dat voetbal is niet het belangrijkste in het leven. Zie je niet dat wij gekleurd zijn en dat wij vanwege die kleur worden uitgescholden?” “Nee,”, zeg ik, “Ik vind jullie voetbal zo leuk en jullie professionaliteit met Virgil van Dijk voorop. Jullie menselijkheid.” “Mooi zo.”, zeggen ze, “Doe er dan iets aan, want ze pesten ons en dat hoeven wij niet te pikken. Daarom gaan wij ten strijde en wij willen dat jullie meedoen. Wij zijn Nederlands, hebben een Nederlands paspoort. Zijn hier geboren, zijn hier naar school geweest en strijden voor Nederland, binnen en buiten de lijnen.”

De nieuwe hufter is overal, geholpen door de moderne media. De nieuwe hufter is al drie weken vuurwerk aan het afsteken, soms midden in de nacht. Ik ben bang dat deze vuurwerkhufter ook de racistische, moderne voetbalhufter is. Of discrimineer ik nu?

Jan Visser